Heenreis

De heenreis ging perfect. We mochten het land in dus dat was sowieso een opluchting en de vlucht ging ook prima. Tijdens uur 5 van de 8,5 was ik er wel een beetje klaar mee maar toen ik ging bedenken dat het maar 10,5 uur vliegen is voor al de herinneringen die ik hier ga maken had ik weer motivatie om verder te zitten en niks te doen. De tweede vlucht ging iets minder soepel aangezien ze acht vliegtickets te veel hadden verkocht en dan dus niet iedereen in het vliegtuig past. Ze vroegen om vrijwilligers voor een latere vlucht maar er kwam maar één man zich aanbieden. Toen ze 600 dollar en een maaltijd als compensatie gingen aanbieden stond er al snel een rijtje bij de boarding. Er was een vrouw die de hele tijd moest hoesten waardoor er een andere vrouw bang was voor Corona en haar neus en mond met haar trui bedekte. Ook was er nog een man die zo hard op het schermpje tikte voor een film dat ik bijna dacht dat er turbulentie was. Toen we aankwamen stond de hele groep ons al op te wachten en was het weer als vanouds met alle grapjes en gesprekken. Ik heb alvast een plakje ontbijtkoek met Carter gegeten en ga nu maar slapen zodat ik morgen om 07:45 op kan staan om meteen mee naar school te gaan.